Irma (62) is voorlezer
Van maatje tot klushulp en van chauffeur tot voorlezer: er zijn in Veldhoven circa 250 vrijwilligers actief voor Cordaad Welzijn. In de serie ‘Verhalen’ ontdek je wat zij precies doen en wat dit werk voor hen betekent. Irma (62) is voorlezer bij de Voorleesexpress en vertelt hier graag over.
‘Als voormalig zwemlerares wist ik al dat ik graag met kinderen werkte. Ik had de oproepjes voor nieuwe voorlezers al aan aantal keer gezien en besloot me als vrijwilliger aan te melden.
Als voorlezer word je tijdelijk onderdeel van een gezin, je komt tenslotte 20 keer voorlezen. Bij mijn eerste bezoek breng ik een flinke tas boeken mee. Kinderen zien snel genoeg welk boek ze aanspreekt en het zal me niet gebeuren dat ze misgrijpen. Vaak is het de eerste keer wat aftasten. Het kind is meestal verlegen en houdt zich een beetje schuil. Gelukkig kan ik genoeg verzinnen om het ijs te breken. Speelt het kind met autootjes? Dan ga ik op de grond erbij zitten en zorg ik dat ik de volgende keer een boek met auto’s bij me heb.
Ik stem de activiteiten af op de behoefte van het kind. Sommige kindjes luisteren rustig terwijl ik lees, andere kindjes gaan liever knutselen over het verhaal. Zelf ben ik van de creatieve inslag en kan ik daarop losgaan. Kleurplaten, handpoppen, knutselen met letters, ik houd ervan. Graag sluit ik ook aan op het actuele thema van de opvang of school, zodat het kind steeds dezelfde woorden hoort. Ik verbaas me erover hoe snel het kind de input oppikt.
Van belang vind ik het om duidelijk in te zetten op de afronding van een traject. Een kind went aan mijn komst, een uur een op een aandacht is natuurlijk prettig, en daarom tel ik de bezoekjes duidelijk af. Het is de bedoeling dat na mijn vertrek de ouders de draad verder oppakken. Tijdens de bezoekjes geef ik daarom ook vaak tips aan de aanwezige ouder, zo wijs ik op het bestaan van kasten voor zwerfboeken. Het is een leuke activiteit om samen met hun kind(eren) op zoek te gaan naar de kasten en daar een boek uit te lenen.
Ik ben een voorlezende vrijwilliger, maar dankzij Cordaad Welzijn heb ik zelf ook een taalmaatje Arabisch gevonden. Ik wilde al langer kennismaken met deze taal en onlangs bood een vrijwilliger zich hiervoor aan. Het systeem van over en weer elkaar helpen spreekt me aan. Je zorgt in deze maatschappij een beetje voor elkaar en daar hoeft niet altijd voor betaald te worden.’